เนื้อเพลง ว่าง โดย เอก ธเนศ วรากุลนุเคราะห์

ตื่นขึ้นมา ตีสองตีสามตีสี่
บางครั้งตีหนึ่งก็ยังมี บางทีก็ไม่ได้นอน
ตื่นขึ้นมา มองหาเธอเหมือนเมื่อก่อน
ตรงนี้ที่เธอเคยนอน เมื่อก่อนที่เคยรักกัน

มองเข้าไป มองเข้าไป หัวใจก็เริ่มจะสั่น
มองเข้าไป มองเข้าไป ไม่มีเธออยู่ตรงนั้น

มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ไม่มีเงาของเธอ
มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ที่ฉันได้เจอะได้เจอ

ตื่นขึ้นมา มองหาเธอทุกๆ ที่
ตรงนั้นที่มีทีวี ตรงนี้ที่มีโซฟา
ตรงตู้เย็น บางครั้งยังเห็นใบหน้า
คล้ายๆ ว่าเธอมองมา สบตาและยิ้มให้กัน

แต่มองเข้าไป มองเข้าไป หัวใจก็ยิ่งจะสั่น
มองเข้าไป มองเข้าไป ไม่มีเธออยู่ตรงนั้น

มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ไม่มีเงาของเธอ
มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ที่ฉันได้เจอะได้เจอ

คงต้องรออีกนิดนึง ให้ใจฉันมันคุ้นเคย
คงต้องรออีกนิดนึง ที่จะไม่มีใคร อีกเลย

มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ไม่มีเงาของเธอ
มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ที่ฉันได้เจอะได้เจอ

มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ไม่มีเงาของเธอ
มีเพียงความว่างเปล่า ว่างๆ เปล่า
ที่ฉันได้เจอะได้เจอ